Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Ne diyor Mavi oyunda. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Oyunun kahramanı Mavi. . . . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . Ve ölenler, yaralananlar. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . . . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . . . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . . Oyunun kahramanı Mavi. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Ne diyor Mavi oyunda. Ve ölenler, yaralananlar. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . .